Sjećanje na legendarnog borca Zaima Imamovića, komandanta gladne, ali pobjedničke vojske s Drine
Brigadir Zaim Imamović poginuo je na današnji dan prije 30 godina na Rogojskoj gredi kao komandant 14. divizije Prvog korpusa Armije Republike Bosne i Hercegovine.
Svakom oficiru neovisno o njegovoj stručnosti i znanju, nažalost rat predstavlja jedini pravi ispit. Ispit kakav je historija postavila pred brigadira Zaima Imamovića predstavlja historijsku misiju opstanka Bošnjaka u Podrinju.
Njegovim dolaskom ratne 1992. godine u opkoljeno Goražde označen je početak potpuno druge dinamike razvoja jedinica Teritorijalne odbrane iz koje će izrasti šest brigada Operativne grupe Istočna Bosna i to: 1. fočanska, 1. drinska, 31. drinska udarna, 43. drinska, 1. rogatička i 1. višegradska brigada.
Padom Foče i Višegrada započinje epopeja odbrane Goražda u kojem će utočište pronaći više od 30.000 izbjeglica iz Podrinja. S druge strane, stezanjem obruča oko Goražda, započinje sve teže snabdijevanje grada heroja koji će do kraja agresije na RBiH ostati kost u grlu svih planova Generalštaba VRS-a.
Vatreno krštenje Zebina šuma
Ukoliko bi se iz hronologije bitaka za Goražde trebao izvući jedan fragmet koji bi sublimirao sve ono što će Goraždani i Podrinjci preživljavati tokom rata, onda je to svakako uspostavljanje linije odbrane i bitka na lokalitetu Zebina šuma.
U tom pogledu je uloga Zaima Imamovića bila presudna jer je kao oficir koji je prošao posebne kurseve i specijalizaciju brdskog i planinskog ratovanja u JNA, zapravo uspio prepoznati značaj formiranja jake linije odbrane prema Foči i snagama agresora koje nadiru na Goražde iz tog pravca.
(Foto: YouTube)
Nakon žestokih bitaka u kojima se Zaim Imamović nametnuo kao neprikosnoveni vojni autoritet, postavljen je za komandanta 1. drinske udarne brigade.
Uviđajući da će agresorske snage VRS-a potcijeniti komandni i oficirski kadar Armije RBiH oslanjajući se na nadmoć koja je ostvarena artiljerijskom i zračnom podrškom, Zaim Imamović u augustu planira operaciju “Krug” s ciljem oslobađanja lijeve obale Drine.
Međutim, pored vojnog aspekta za pokretanje operacije “Krug” i kasnije operacije “Drina”, Zaim Imamović je uviđao i humanitarni aspekt prema kojem bi se oslobađanjem teritorije osigurale nove zalihe hrane za civilno stanovništvo u Goraždu.
(Foto: YouTube)
Na taktičkom nivou ključno je bilo otjerati artiljeriju VRS-a dalje od Goražda jer su prvim danima okupirani visovi koji omogućavaju nadzor grada golim okom.
U operaciji “Krug” koju su zajedno izvele snage 1. i 31. udarne drinske brigade, oslobođena je teritorija od preko 150 kilometara kvadratnih, čime su udareni temelji za bolju organizaciju odbrane Goražda.
Komandant iz naroda
Iz bojeva u bitke komandant Zaim Imamović je vodio vojsku stvarajući odnos koji nije svojstven uštogljenosti bivših oficira JNA. U razgovoru sa saradnicima, ali i vojnicima koristio je uzrečicu “prijatelju” nazivajući tako svakoga s kim je razgovarao.
Ratna 1993. godina za sobom je donijela ekstremno tešku humanitarnu situaciju koju će djelimično rasteretiti snabdijevanje iz zraka tokom operacije “Padobran”.
U svakodnevnom “holtanju” Goraždani će preživjeti i ratnu 1993. pa i 1994. godinu slamajući jednu za drugom operacije VRS-a, oslanjajući se pri tom na svoju nadljudske napore branioca, vojnu fabriku Pobjeda i nevjerovatnu domišljatost.
Ratni napori Armije RBiH za deblokadu Sarajeva, ali i formiranje snažnije odbrane Igmana i Treskavice tokom 1994. godine, usmjerili su snage kojima je komandovao Imamović na pravce kojima bi se Goražde najlakše povezalo sa Sarajevom.
Iako nevoljko, komandant Imamović kao profesionalac preuzima novoimenovanu dužnost komandanta 14. divizije Armije RBiH odakle se upućuje na svoj posljednji vojnički zadatak iz kojeg se više neće vratiti u Goražde i rodnu Ilovaču.
“Teci Drino, teci i pričaj” kao ideja opstanka Bošnjaka na Drini u sebi nosi uspomenu na brigadira Zaima Imamovića kao obelisk pobjede i slobode za koju je na današnji dan položio život onako kako je i živio – kao vojnik.
klix.ba
